زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ترکیب اتحادی (اصول)





ترکیب اتحادی به ترکیبِ از بین برنده وجود استقلالی اجزا اطلاق می‌شود.


۱ - تعریف



ترکیب اتحادی، مقابل ترکیب انضمامی است و به ترکیبی گفته می‌شود که اجزای آن، به طور جداگانه وجود مستقلی ندارند؛ به بیان دیگر، ترکیب اتحادی، میان دو یا چند امری است که در تقرر وجودی ، متحد باشند؛ یعنی همه به یک وجود، موجود باشند، مانند: نوع ، که مرکب از جنس و فصل است.
و مانند ترکیب میان ذات و مبدا اشتقاق در عناوین اشتقاقی، مثل: ترکیب میان ذات و مبدا علم در « عالم ».

۲ - بررسی



عده‌ای از اصولیون اعتقاد دارند ترکیب در باب اجتماع امر و نهی ، ترکیب انضمامی است، ولی ترکیب در باب تعارض ، اتحادی است و این دو از این نظر با هم تفاوت دارند.
بعضی از اصولی‌ها گفته‌اند اگر ترکیب در باب اجتماع امر و نهی، اتحادی باشد، نتیجه آن، امتناع ، و اگر انضمامی باشد، نتیجه آن جواز اجتماع می‌باشد.
[۶] فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۲، ص۵۴.


۳ - پانویس


 
۱. آراؤنا فی اصول الفقه، طباطبایی قمی، تقی، ج۱، ص۲۳۸.    
۲. فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۲، ۱، ص (۴۰۸-۴۰۶).    
۳. مناهج الوصول الی علم الاصول، خمینی، روح الله، ج۲، ص۱۱۸.    
۴. تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۳۸۴.    
۵. تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۴، ص۱۶۴.    
۶. فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۲، ص۵۴.


۴ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۰۴، برگرفته از مقاله «ترکیب اتحادی».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.